
AKTUALNOŚCI
Boże Narodzenie
Drodzy Bracia i Siostry,
Z ogromną radością wyczekujemy przyjścia Pana. “A Słowo Ciałem się stało i zamieszkało między nami “(J1,14). Oto Słowo przychodzi dzisiaj na świat i chce zamieszkać między nami. Ta wielka wiara i nadzieja w Słowo, które stworzyło świat, napawa szczęściem i pozwala z nadzieją patrzeć w przyszłość. Boży Syn zamieszkał w człowieku i przychodzi dzisiaj do nas. Musimy godnie przygotować naszą duszę na przyjęcie Jezusa do serca, aby ta Miłość mogła rozlać się w całym ciele i umocniła nas w dążeniu do jednego wspólnego i właściwego celu – w dążeniu do świętości. Bóg powinien stać się centrum naszego życia, Jego wszechobecność aż ściska za serce, bo jako troskliwy Ojciec pragnie dla nas życia wiecznego w Jego Domu. Dziś posyła do nas swego Syna, aby przygotował nam drogę do zbawienia.
Boże Narodzenie jest świętem światła. Jezus przychodzi na świat w nocy, w ciemności, może jest to nasza ciemna dusza, ciemne grzechy, myśli, ale On przychodzi, aby rozświetlić nasze dusze i serca. Jest Światłością tego świata, nadzieją i nieskończoną Miłością. Szopka w naszej kaplicy symbolizuje ubóstwo, odrzucenie i pogardę z jaką musiał się zmierzyć Jezus w chwili przyjścia na świat. Ta szopka jest dla nas wezwaniem do otwarcia naszych serc na tę mistyczną tajemnicę życia. Na całym świecie głoszą dziś Narodzenie Pana, narodzenie Światłości tego świata. Idźmy więc i my do swoich domów, do swoich rodzin głosić tę wielką tajemnicę Bożego Narodzenia. Pozwólmy Jezusowi zamieszkać wśród nas, w naszych umysłach, ciałach, niech oświeca nam drogę.
Na czas Świąt Bożego Narodzenia z całego serca życzę Wam spotkania z Miłością, która zmienia świat. Doświadczenia niewinnej czystości w osobie Dziecięcia z Betlejem. Mocy bijącego z groty światła, które opromienia ludzkie serca i porywa umysły ku poznaniu prawdy. Pokoju upragnionego w tylu miejscach na Ziemi i w naszej duszy. Spotkania z bliskimi, którzy są tak nam drodzy i z tymi, których już nie ma, a są tak blisko. Odwagi, by przebaczyć i stać się wolnym.
Duszpasterze Parafii
ADWENT
W niedzielę, 29 LISTOPADA, w Kościele katolickim rozpoczyna się Adwent. Jest to bogaty w symbolikę, czterotygodniowy okres przygotowania do świąt Bożego Narodzenia oraz wzmożonego oczekiwania na koniec czasów i ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa.
Teologicznie czas ten wyraża oczekiwanie Kościoła na podwójne przyjście Chrystusa. W pierwszym okresie akcent położony jest na Paruzję, czyli ostateczne przyjście Chrystusa na końcu świata. Ostatni tydzień natomiast bezpośrednio przygotowuje do narodzenia Chrystusa, przez które Bóg wypełnia wszystkie obietnice złożone w historii.
Adwentowe czytania mszalne dotyczą m.in. nawoływań proroków do nawrócenia, podkreślają zbliżający się kres czasu i ostateczne nastanie Królestwa Bożego. Równocześnie jednak Kościół przypomina o nadziei, jaka wiąże się z paruzją, czyli ponownym przyjściem Chrystusa – w każdej Mszy św. padają słowa: “abyśmy zawsze wolni od grzechu i bezpieczni od wszelkiego zamętu, pełni nadziei oczekiwali przyjścia naszego Pana Jezusa Chrystusa”.
Z Adwentem w Polsce nierozłącznie kojarzą się Roraty – Msza św. sprawowana ku czci Najświętszej Maryi Panny, zwykle wcześnie rano. Nazwa pochodzi od pierwszego słowa łacińskiej pieśni na wejście śpiewanej w okresie Adwentu – “Rorate coeli” (Niebiosa, spuśćcie rosę). Z Roratami związany jest zwyczaj zapalania specjalnej świecy ozdobionej mirtem, nazywanej roratką. Symbolizuje ona Maryję, która jako jutrzenka zapowiada przyjście pełnego światła – Chrystusa.
Innym zwyczajem jest zawieszanie w kościele wieńca z czterema świecami oznaczającymi cztery niedziele Adwentu. Rozpoczęcie tygodnia wiąże się z zapaleniem kolejnej świecy. W dawnych czasach podczas Rorat, król Polski kładąc płonącą świecę na ołtarzu oświadczał: „Gotów jestem na sąd Boży”, za nim czynił to prymas Polski mówiąc: „sum paratus ad adventum Domini”. Potem czynność tę powtarzali kolejno: senator, ziemianin, rycerz, mieszczanin i chłop powtarzając słowa króla.
Świece i lampiony tak często używane w liturgii adwentowej wyrażają czuwanie. Nawiązują one do ewangelicznych przypowieści m.in. o pannach mądrych i głupich. Światło jest też wyrazem radości z bliskiego już przyjścia Chrystusa.
W liturgii adwentowej obowiązuje fioletowy kolor szat liturgicznych. Jako barwa powstała ze zmieszania błękitu i czerwieni, które odpowiednio wyrażają to, co duchowe i to, co cielesne, fiolet oznacza walkę między duchem a ciałem. Zarazem połączenie błękitu i czerwieni symbolizuje dokonane przez Wcielenie Chrystusa zjednoczenie tego co boskie i tego co ludzkie. Wyjątkiem jest III niedziela Adwentu – tzw. Niedziela “Gaudete” (radujcie się). Obowiązuje w niej różowy kolor szat liturgicznych, który wyraża przewagę światła, a tym samym bliskość Bożego Narodzenia.
Przez wieki Adwent miał charakter pokutny. Znalazło to wyraz m. in. w staropolskim przysłowiu: „Święta Katarzyna klucz zgubiła, Święty Jędrzej znalazł, zamknął skrzypki zaraz”. Na Podlasiu istniał dawniej zwyczaj „otrąbywania Adwentu” rano i wieczór przez chłopców wiejskich na ligawkach, na których przygrywali również w czasie rorat. Miało to przypominać trąby archanielskie, które poprzedzać będą Sąd Ostateczny.
Dawniej Adwent był czasem szczególnej aktywności różnych bractw. Przy kościołach istniały kapele rorantystów, które śpiewem i muzyką uświetniały celebracje, przez co przyciągały wiernych i upowszechniały zwyczaj Rorat. W XIX w. w Warszawie istniało również Bractwo Roratnie, które ze sprzedaży świec uzyskiwało fundusze na pomoc ludziom ubogim.
Najstarsze wzmianki potwierdzające istnienie Adwentu pochodzą z IV w. i dotyczą terenów Hiszpanii i Galii. W Rzymie zwyczaj ten znany był od VI wieku. Za czasów papieża Grzegorza Wielkiego obejmował on cztery tygodnie przed świętami. Przez szereg stuleci istniała różnica, co do długości okresu Adwentu, między dwoma tradycjami: gregoriańską (4 tygodnie) i gelazjańską (5 tygodni). Tak było do końca XI w. Za tradycją Gregoriańską opowiedział się synod w Orleanie (999 r.). W Polsce na podstawie homiliarzy wawelskich stwierdzono, że jeszcze w XII w. obchodzono 5 niedziel adwentowych.
W NASZEJ PARAFII RORATY OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU O GODZ. 18.00
NABOŻEŃSTWA WYPOMINKOWE
Najbliższe tygodnie to czas wspominania naszych bliskich zmarłych i odwiedzin ich grobów. Pamiętajmy również o wdzięcznej modlitwie za ich dusze – o zamówieniu Mszy św. i o wypominkach. Są to modlitwy za zmarłych wraz ze wspominaniem ich imion i nazwisk. Na wypominki przyjmujemy w zakrystii i w ciągu tygodnia w kancelarii.”
Przez cały listopad w parafiach katolickich odprawiane są tzw. „wypominki”. To szczególna pamięć o zmarłych. Polegają na wyczytywaniu imion i nazwisk osób nieżyjących. Zanoszone są za nich też modlitwy i śpiew. Tradycja sięga X wieku.
Kościół nieustannie powierza w modlitwie zmarłych, gdyż droga do wiekuistego odpoczynku jest, dzięki Miłosierdziu Boga, zawsze otwarta. Jan Paweł II w rozważaniach na „Anioł Pański” w listopadzie 2003 roku powiedział: „Modlitwa za zmarłych jest ważną powinnością, bowiem nawet jeśli odeszli w łasce i w przyjaźni z Bogiem, być może potrzebują jeszcze ostatniego oczyszczenia, by dostąpić radości nieba”.
Nabożeństwa Wypominkowe w naszej parafii będą sprawowane codziennie
od 2 do 29 listopada o godz. 17.30.
Poniżej przedstawiamy plan odczytywania wypominek wg ulic naszej parafii.
2.11 | PONIEDZIAŁEK | 17.30 | Lelewela nr nieparzyste |
3.11 | WTOREK | 17.30 | Za zmarłych budowniczych i dobrodziejów kościoła |
4.11 | ŚRODA | 17.30 | Lelewela nr parzyste |
5.11 | CZWARTEK | 17.30 | Korczaka |
6.11. | PIĄTEK | 17.30 | Bukowa |
7.11 | SOBOTA | 17.30 | Dębowa, Sosnowa, Wierzbowa |
8.11. | NIEDZIELA | 17.30 | Za poległych w obronie ojczyzny |
9.11 | PONIEDZIAŁEK | 17.30 | E. Plater, Ledycka, Giełdowa |
10.11 | WTOREK | 17.30 | Robotnicza, Słowiańska, Sobieskiego |
11.11 | ŚRODA | 17.30 | Lutycka (domki + bloki) |
12.11 | CZWARTEK | 17.30 | Lipowa, Akacjowa, Wrzosowa, Miodowa |
13.11 | PIĄTEK | 17.30 | Rodakowskiego |
14.11 | SOBOTA | 17.30 | Zaułek, Serbska, Jaworowa, Jałowcowa, Modrzewiowa |
15.11 | NIEDZIELA | 17.30 | Za zmarłych biskupów i kapłanów |
16.11 | PONIEDZIAŁEK | 17.30 | Składowa, Pracownicza, Kasztanowa |
17.11 | WTOREK | 17.30 | Świerkowa |
18.11 | ŚRODA | 17.30 | Kalinowa, Klonowa, Malinowa |
19.11 | CZWARTEK | 17.30 | Bluszczowa, Jaśminowa, Topolowa |
20.11 | PIĄTEK | 17.30 | Ogrodowa |
21.11 | SOBOTA | 17.30 | Agrestowa, Brzoskwiniowa, Jagodowa |
22.11 | NIEDZIELA | 17.30 | Za dzieci utracone i poronione |
23.11 | PONIEDZIAŁEK | 17.30 | Michałowskiego, Chełmońskiego |
24.11 | WTOREK | 17.30 | Bydgoska |
25.11 | ŚRODA | 17.30 | Wieniawskiego (domki + bloki) |
26.11 | CZWARTEK | 17.30 | Karłowicza, Morelowa |
27.11 | PIĄTEK | 17.30 | Kossaka |
28.11 | SOBOTA | 17.30 | Szermentowskiego, Gierymskiego, Stańczyka |
29.11 | NIEDZIELA | 17.30 | Bez nazwy ulicy + wypominki oddane po terminie |
Rekolekcje dla rodziców po stracie dziecka
Rekolekcje dla rodziców po stracie dziecka „A nadzieja zawieść nie może” odbędą się w terminie 16-18 października w Domu Rekolekcyjnym przy Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej w Skrzatuszu k. Piły. Trwają zapisy. Organizuje je Wydział Duszpasterski Kurii Biskupiej w Koszalinie.
Adresowane są do rodziców, którzy stracili dziecko w różnych okolicznościach: w wyniku poronienia, wypadku, choroby, samobójstwa, czy morderstwa. W programie msza św., konferencje, spotkania z psychologiem oraz kapłanem, rozmowy z innymi rodzicami po stracie dziecka. Początek rekolekcji w piątek o 17.00, a zakończenie w niedzielę ok. godz. 14.00. Na rekolekcje mogą przyjechać małżonkowie oraz osoby indywidualne.
Można się zgłaszać pod numerem telefonu 696 918 401 bądź mailowo na adres: rekolekcje.stratadziecka@gmail.com. Koszt 150 zł od osoby. Informacje o rekolekcjach dostępne są na stronie www.diecezjakoszalin.pl.