Ministranci

Obecnie przy Parafii czynnie służących przy Ołtarzu w dni powszednie i w niedzielę jest 20 ministrantów. Ponadto do tej liczby należy dodać grupę ministrantów seniorów. Część ministrantów jest lektorami. Nie jest to mała grupa, zważywszy na fakt, że dzisiaj młodym ludziom oferuje się różnego rodzaju atrakcje i zajęcia pozalekcyjne.

Zbiórki odbywają się w kościele, a termin jest podany w niedzielę.

Herb Ministrancki

 Ministrant (od łacińskiego ministro, -are; -avi; -atum – służyć, posługiwać, pomagać) – w Kościele katolickim: osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby) oraz nabożeństw. Ministranci sąwiernymi świeckimi. Po okresie próbnym są uroczyście przyjmowani do grona Służby Liturgicznej poprzez błogosławieństwo do tej funkcji.

Stopnie formacji ministranckiej

• Kandydat – nie nosi jeszcze komży, ale uczy się w tym czasie posługiwania do mszy, odpowiedzi mszalnych itp., ten okres próby trwa kilka miesięcy;
• Choralista – daje wiernym sygnały do przyjęcia odpowiednich postaw ciała za pomocą kołatek, dzwonków i gongów;
• Ministrant światła (inaczej lucyferariusz) – opiekuje się świecami, posługuje do nich;
• Ministrant księgi (inaczej librysta lub manduktor) – dba o księgi liturgiczne, przygotowuje je przed celebracją liturgiczną; może posługiwać celebransowi przy mszale;
• Ministrant ołtarza – posługuje przy naczyniach liturgicznych ; podaje chleb, wino i wodę do sprawowania Eucharystii, usługuje kapłanowi, a przy udzielaniu wiernym Komunii świętej, przytrzymuje patenę pod Ciałem Pańskim, by jego okruszyny nie spadły na ziemię;
• Ministrant krzyża (inaczej krucyferariusz) – nosi krzyż podczas procesji i drogi krzyżowej;
• Lektor – ministrant Słowa Bożego – proklamuje Słowo Boże (czytania z wyjątkiem Ewangelii) oraz odczytuje wezwania Modlitwy Powszechnej;
• Psałterzysta – wykonuje psalmy, zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• Kantor – intonuje pieśni, dba o oprawę muzyczną liturgii i zaangażowanie wiernych w śpiew, ta funkcja rzadko już występuje w Polsce i jest często mylona z psałterzystą. Kantor zazwyczaj jest ministrantem Słowa Bożego posiadającym uzdolnienia muzyczne;
• Ceremoniarz – mistrz ceremonii – jego zadaniem jest koordynowanie działań pozostałych ministrantów; jest odpowiedzialny za prawidłowy przebieg liturgii, przeprowadza próby z ministrantami, musi być zaznajomiony z przepisami liturgicznymi;
• Animator liturgiczny – jest osobą dorosłą, po specjalnym kursie; opiekuje się grupą ministrantów.

Oczywiście, ministrant może wykonywać zadania przewidziane dla stopni niższych, oraz, gdy nabył już stosowne umiejętności, te przewidziane dla stopni wyższych.

Można wyróżnić także inne funkcje:

• Turyferariusz – odpowiedzialny jest za kadzielnicę (trybularz): jej przygotowanie i utrzymanie w czystości;
• Nawikulariusz – służy razem z turyferariuszem – niesie kadzidła w naczyniu, zwanym “łódką”;
• Ministrant wody – nosi kociołek z woda święconą: podczas aspersji (pokropienia wiernych woda święconą) oraz błogosławieństw i poświęceń;
• Ministrant mitry – podczas mszy sprawowanej przez infułata lub biskupa – trzyma mitrę lub infułę w momentach liturgii, gdy ten jej nie używa;
• Ministrant pastorału – podczas mszy pod przewodnictwem biskupa trzyma pastorał w momentach liturgii, gdy ten go nie używa.

Zasady Ministranta:

1. Ministrant kocha Boga i dla jego chwały wzorowo spełnia swe obowiązki służby ołtarza.
2. Ministrant służy Chrystusowi Panu w ludziach.
3. Ministrant rozwija w sobie życie Boże.
4. Ministrant pracuje nad swoim charakterem i czuwa nad czystością serca i duszy.
5. Ministrant poznaje liturgię, i żyje nią.
6. Ministrant modli się za ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
7. Ministrant jest dobrym synem i bratem.
8. Ministrant swoją chrześcijańską postawą wnosi wszędzie prawdziwą radość.
9. Ministrant przez swoją pilność i sumienność staje się przykładem dla innych.
10. Ministrant podobnie jak kapłan stara się być niejako drugim Chrystusem.